İDOL OLMAK
İDOL OLMAK
Nedim ARSLAN
-
Bu hayatta elbette aldığımız bazı dersler olmalı. Mutlaka hepimizin kendimize ders çıkardığımız konular olmuştur ama zamanı geri çevirecek şansımız olmadığından her şeyi zamana bırakmak en iyi ilaç olacaktır. Yalnız başınıza kaldığınızda ve kendinizle yüzleşip iyi bir muhasebe yaptığınızda neyi nerde yanlış yaptığınız gün ışığı gibi ortada olacaktır. Yaşantınız boyunca yaptıklarınız çevreniz tarafından çok iyi bilindiğinin farkında olmalısınız, gerçekten de iyilik yaparsanız iyilikle, kötülük yaparsanız mutlaka kötülükle anılırsınız. Bunu görüyor ve yaşıyoruz. İster Başbakan olun, ister Bakan, ister Milletvekili, ister Belediye Başkanı, ister gazeteci, ister bir esnaf, ister sıradan bir vatandaş. Ne yaparsan yap onunla anılacaksın.
Evet, konu başlığımızda olduğu gibi 'idol' olmak. Aslında idol olmak, başarılarını örnek aldığımız, onun gibi olmak istediğimiz ve yaşamımız boyunca o örnek aldığımız kişinin izlediği yolda yürümek olan kişiye verilen isim ve o kişinin hayatını ve başarılarını kendi hayatına çevirebilmektir. Elbette en büyük idolümüz babalarımızdır. Babalarımızın kendi hayatlarını unutup, bizim hayatımızı esas aldıkları için idolümüz olmalarından daha normal ne olabilir? Yalnız ülkemizde değil, dünyanın neresinde olursa olsun evlatlar en yakınlarında olan anne ve babalarını kendilerine bir rol model ve bir idol olarak kabul etmektedir.
Geçtiğimiz hafta Batman Üniversitesinin düzenlediği ‘öğrenci buluşmaları, kırsal ve bölgesel kalkınmada üniversitenin rolü’ programı kapsamında öğrencilerle online olarak buluşan yöremiz insanı Nobel Ödüllü Prof. Dr. Aziz Sancar'ın öğrencilerin kimi örnek aldınız sorusuna yanıtı. “İki kişiden örnek aldım. Babam hayatta tanıdığım en çalışkan adamdır. Yaz- Kış bütün gününü bahçede, tarlada ve kavaklıkta geçirirdi. Babam hep çalıştı. Biliyorsunuz Türkiye’nin her yerinde erkekler kahvehaneye gider orada çay içer oyun oynar. Babam onları yapmadı. Babam hep ailesi için çalıştı ve elinden geleni yaptı. Çünkü biz az gelirli bir aileydik. İkincisi annem. Annem çalışmaya ve eğitime çok önem verirdi. Çünkü ne o, ne de babam okuryazardı. Ama okuryazar olanların avantajlarını görüyordu” ifadelerini kullandı.
Batman'da okuyan üniversite öğrencilerin sorularını cevaplayan Sancar, “Benim kişiliğimde mağlubiyeti kabul etmek yoktur, sonu depresyon bile olsa. Hiç bir zaman kendimi ülkemde kopuk görmediğim için benim başarısızlıklarımın ülkeme olumsuz yönde mal olacağını bildiğim için hayatım boyunca ülkem adına başarıya koştum” derken, diğer yandan İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Rektörü hemşerimiz Prof. Dr. Yusuf Baran, Batman Üniversitesi ve lise öğrencilerine başarı öyküsünü anlatırken öğrencilere hayati öğütlerde de bulundu.
Baran, “Sizlere yapamaz, okuyamaz, başaramaz sözleriyle gelenlere kulaklarınızı tıkayın. Batman’dan ODTÜ’ye oradan da Amerika’ya uzanan bir akademik hayatım oldu. Bunun sırrı sadece çok çalışmak ve başaracağınıza inanmaktır” dedi. Ayrıca 50 yılı aşkın varlığını sürdüren Batman'ın ne yazık ki, 15-20 sene öncesine kadar bile bir üniversitesi yokken böylesi donanımlı bilim insanları ve akademisyenleri de yoktu. Ama şu anda okullarımız ve akademisyenlerimiz bize gelecek vaat ediyor. Kısacası; her ailenin en büyük idolleri, rol modelleri, eğitimcisi ve hocası anne ile babalardır. Tabii ki her anne ve babanın rol olması da söz konusu değildir!
Güzel günler dileğiyle...
