NİMETİ VERENİ BİLMEK
NİMETİ VERENİ BİLMEK
AZİZ ARSLAN
-
İnsanın manevi güç halkasını oluşturan "şükür ve nimet" dinamiklerdir. Her şeyin zıddı ile kaim olduğumuz bu evrende, hayatın yanında ölüm, sağlığın yanında hastalık vardır. İnsanlar zayıf ve aciz yaratıldığı için sabrı da şükrü de azdır. Kur'an-ı Kerim'de, insanlara ihsan edilen pek çok nimetten bahsedilir. Ancak Allah Teâlâ bir yandan kullarından bunları fark edip şükür etmelerini isterken bir yandan da dünya telaşına kapılmamaları için uyarmaktadır...
Kıymetli okurlarım, değerini bilmediğimiz bu eşsiz nimetlerin öneminin anlaşılması açısından, Hz. İsa (as), ile kötürüm bir adamın aralarında ki münazarayı dikkatlerinize sunmak istiyorum:
Hz. İsa (as), bir ağacın altında dua eden birini görür. Dikkatlice baktığında adamın ayakları yürümeyen bir kötürüm olduğunu anlar. İki gözü de görmüyordu. Vücudunda ise baras hastalığı olduğu anlaşılıyordu. Ama adam bütün bunlara rağmen ellerini kaldırmış mutluluktan uçacakmış gibi dua ediyordu: Ey nice zenginlere vermediği nimeti bana ikram eden Rabbim! Sana ağaçların yaprakları sayısınca şükürler olsun!...
Hazret-i İsa (as), kötürüm adama yaklaştı: Ayağın yürümüyor, gözün görmüyor. Bedenin de sıhhatli görünmüyor? Buna rağmen çoğu zenginlere verilmeyen nimetlerin sana verildiğini düşünmekte, bunun için de büyük bir mutlulukla şükretmektesin. Bu nasıl bir nimettir nice zenginlere verilmediği halde sana ne verilmiş diye ifade buyurur...
Kapalı gözleriyle sesin geldiği yana yönelen kötürüm adam dedi ki: Efendi! Allah bana öyle bir kalp vermiş ki, o kalple O'nu tanıyorum. Öyle de bir dil vermiş ki, o dille de O'na şükrediyorum. İşte bunu düşününce kendimi tutamıyor da: Nice zenginlere vermediği nimeti bana veren Rabbim! Sana ağaçların yaprakları sayısınca şükürler olsun! Diye teşekkürden kendimi alamıyorum...
Hz. İsa (as), kafa gözü kapalı da olsa kalp gözü açık olan bu adama yaklaşarak ver şu elini öyle ise! diyerek elinden tutar, eğilerek görmeyen gözlerinden öper. Peygamberin dudaklarının değdiği gözler anında açılır.
Kötürüm adam, karşısındakinin Hz. İsa aleyhisselam olduğunu görünce heyecanlanır ve sen şu ölüleri dirilten, hastalara şifalar bahşeden mucizelerin sahibi Peygamber değil misin? der. İsa Peygamber: Belli olmuyor mu? deyince: Gözlerimden belli oluyor da ayaklarımdan henüz belli değil, der. Tebessüm eden Hz. İsa: Sen hele bir ayağa kalkmayı dene! Deyince, silkinen kötürüm adam dimdik ayağa kalkar. Ayakları üzerine dikilebildiğini anlayınca söylediği ilk sözü şu olur: Ey Allah'ın Nebisi, sendeki bu mucizeler de O’ndan değil mi? Öyle ise izin ver de geç kalmayayım, O’na şükredeyim, diyerek hemen yere iner, başını secdeye koyar ve der ki: Rabbim! Seni tanıyan bir kalple, şükreden bir dil nimetinin şükrünü yapmaktan acizken, şimdi gören bir çift gözle, yürüyen iki de ayak da lütfettin. Artık bilemiyorum nasıl şükretmem gerekiyor bu eşsiz nimetler karşısında? diye buyurur.
Sevgili okurlarım, şimdi, sahip olduğumuz nimetleri üşenmeden bir bir sayalım!...
Arttıkça arttığını göreceksiniz...
Mevki, makam, araba, ev, çocuk...
Bitti mi? Hayır...
Devam edeyim...
Akıl, Kalp, Göz, Dil, El, Ayak, vb...
Bu cihazatlarımızı unutmayalım. Asıl içimizdeki saltanat nefes alıp vermek bizler için paha biçilmez bir nimet...
Allahü (CC), İbrâhim Suresi -7 Ayettin'de şöyle buyurmakta;
“Eğer şükrederseniz, nimetlerimi muhakkak artırırım.”
Bediüzzaman Hazretleri ise, şükrün insanı ahsen-i takvime ulaştıracak bir vasıta olduğunu söyler...
Dolayısıyla; Şükür, nimeti değil, nimeti vereni bilip görmektir.
Şükür zenginliğin süsüdür...
Nimetleri Allah’a şükrederek elde tutmaktır.
Yaradılışını şükürle seven, kıskançlıktan, kinden, kibirden korunur...
Sevgili dostlar, bütün bunları iyice anlamaya ve anlatmaya ihtiyaç var. Hem nefsimize hem neslimize!?...
Selam ve dua ile.
