SÜLEYMAN (AĞA) AMCA (APE SLEMAN )
SÜLEYMAN (AĞA) AMCA (APE SLEMAN )
M. Latif YILDIZ
-
Raman Aşiretinin değerli üyelerinden Ape Sleman (amca) lakabı ile hitap ettiğim Süleyman Özdemir, rahmetli babam Seyda Melle Abdülkerim’in emanetiydi. Konya veya Ankara’dan Batman’a her gittiğimde şehirde veya köyde ziyaret eder hal hatırının sorardım.
Öğretmen Ağabem Abdulgaffar (Zafer lakabı ile hitap ederim.) “Cimeline Seyitxan Beg (Mala Sixana )” kitabı ve soy şeceremizi yazdı. Beg ve Mir soyundan gelen ailemizin Raman aşireti ile ilgisi olmadığı halde yüz yılı aşkın iç içe yaşadığımız için Raman ailesinin de soy şeceresini yazmış. Ape Sleman’a Meymuniye ( Demirbilek ) köyünde misafir kalarak aşiretin soy kütüğü ve geçmişten günümüze hikâyelerini; nereden nerelere göç ettikleri ve şimdiki yerleşim yerine ne zaman ikamet ettiklerini birinci ağızdan dinleyerek kitabına almış.
Zafer Ağabeyim yazdığına göre Ape Sleman’ın öz geçmişi şöyleydi. Mir Hiseyn’den itibaren hatırladığı; Avdi ( Raman aşiretinin kurucusu) Süleyman, Xalef, Haci Abdullah, Mıxamed’e Emin, Halil Ağa, Halil Ağa’nın kızı Bedia ve Bedia’dan olma rahmetli Süleyman Özdemir ( Ape Sleman ). Şecereyi bırakarak değerli şahsiyet Ape Sleman’a dönecek olursam.
Geçtiğimiz Ramazan Bayramı ve eş dost, akraba doğup büyüdüğüm köy ziyaretleri için Batman’a gittim. Sınırlı günler hayli yoğun geçti. Babamın Cimeline (Kozlu) , annemin köyü İloz (Özler) köylerini, dedelerimin mezarlarını ziyaret ettim. Köy dönüşü planlamamda Ape Sleman’ı ziyaret etmek vardı; ancak köyün yanından geçerken saat 23.00 olmuş ve de sicim gibi bir yağmur yağıyordu kısmet olmadı.
Diyarbakır’da Hastahanede yattıktan sonra eve getirildiğini öğrendim. Vefatından sonra değerli dostum Ferhat Ramanlı’ya da baş sağlığı dilediğimde, kendi bildiği Ape Sleman’dan anlattıklarını dinledim:
“Çocukluğu, gençliği Mustafa abim ( rahmetli Mustafa Raman’lı Batman Belediyesi eski başkanı) ile geçti. Halamın oğluydu. Madende babamlarda uzun süre kalmış. Ağır bir hastalık geçirmiş. Onun ile birlikte Birsen ablamda hasta, ablam vefat ediyor. Süleyman amca kurtuluyor. Halil amca askerdeymiş. Hastalığı duyunca firar ediyor. Annem anlatıyordu: “Madende geç saatlerde kapı hızlan çaldı. Kapıyı açtım, Halil asker elbisesiyle sırılsıklam karşımda duruyor. İçeri aldım, oturmadan Süleyman nasıl diye sordu. Annem de ‘keko Süleyman kurtuldu amma Birsen öldü” dedim. Süleyman amca bulunduğum bir toplantıda şahit oldum. “Ben babamlara çekmemişim Dayımlar ağalık yapmadılar. Dayımlar gibi Mir ve Beg gibi davranıyorlar deyip duruyordu. Nefisten kibirden çok uzaktı”
Sevgili Ferhat’ın dediği gibi; galiba benim de soyum Mir ve Beg olduğundan Rahmetli Ape Selman ( Süleyman amca ) ile sıcak ve duygusal bir bağ kurdum. Bu fani hayatta iyi bir insan olmak zordur. Ape Sleman taşıdığı sıfata rağmen iyi olmayı başaran ender kişilikti.
Peki, nedir iyi insan olmak: İyi insan, herkese aynı saygıyı ve sevgiyi gösterebilendir.
Kötülük yapana da iyilik yaparak başkasını mutlu edebilendir. Ailesinden ya da başkasının yanlışlarını gördüğünde tatlı dil ve hoşgörü ile yaklaşabilendir. Ape Sleman büyük bir acı yaşamasına rağmen başına gelenden kendisini sorgulayandı. İyi insan, kin tutmayan, gelişi güzel yargılamayan, insanların açıklarını aramayandır. İnsanlara aynı ölçüde muamele edebilendir. İyi insan, karşılık beklemeden iyilik yapabilendir. En sinirli anında bile öfkesini kontrol etmesini bilendir. İyi insan, haksız olduğu durumlarda özür dileme erdemini bilendir.
Velhasıl, özellikleri ve iyi insan olmanın zor olduğu bu hayatta köşeme sığmayacak kadar çok iyi bir insandı. Allah gani gani rahmet etsin. Ailesinin ve sevdiklerinin başı tekrar sağ olsun.
