YİTİP GİDEMEYEN

Bazı duygular kapımızı olmadık bir zamanda çalar. Kapıyı açtığımız vakit, istediğimizi göremeyince kalıyoruz öylece.

Ortada.  Buruk bir eksiklikle.

İstediğimiz ve karşımıza çıkan aynı olmuyor hiçbir zaman. Teselli oluyorsun sadece. Bir gün biz de gideceğiz diye.

Özlem. Bu hafta bu kelimeden bahsetmek istedim . Özlediğimiz nefesleri , ânları , mekanları yâd etmek .

Neydi Özlem . Hangi eksikliği kapatmaya çalışıyordu . Ya da böyle mi demeliyim ; Doyamadığımız , bitmesini istemediğimiz kaç muhabbeti , lezzeti tarifsiz olan nefesleri hatırlatmak istiyordu .

Neydi Özlem . Neden vardı . Olmasaydı güzel olurdu ama bazen olması bir şeyleri daha değerli kılmıyor muydu ?

Sahip olduğumuz bazen ise olmadığımız birçok şeye hasret kalıyoruz . Yitip giderken zaman ve alırken bizden değerli gördüğümüz her hakikati , duruyoruz bir ân.

Zaman donuyor sanki bizim  dünyamızda .

Sadece o ân .

Sonra tekrar devam ediyor hayat herkesin dünyasında .

Tik tak tik tak sesleri ömrümüzden biraz daha akmaya devam ediyor . Yavaş gibi ama aslında çabucak.

Ölüm ve özlem somut bir şekilde hüküm sürselerdi çekişmeleri ne boyut olurdu acaba.

Ölünce veda ederdi insan bu dünyadan ama vedasının eksikliğiyle yaşanmışlıklar toplanınca hiçbir şey eksilmiyordu yüreğimizden.  Sonsuz bir iyi , güzel kalıyordu sonucumuzda .

Matematikteki gibi toplayıp çıkarmayla  değer kazanmıyor bazı terim ve kavramlar .

'0' nasıl sonsuzsa Özlem de eş değerdir ruhumuzda .

Daha da yitirmeden zaman bizden sevdiklerimizi , bereketlendirelim  sevgimizi . Muhabbetimizi. 

Ansızın gelirken ölüm , o davetsiz bir şekilde çalmadan kapımızı  biz karşılayabilelim onu . Eksik bir virane olmadan bu dünyadan tamamlanıp gidelim ebediyete .

Hasret kaldığımız her ânı ziyaret edebilseydik ne güzel olurdu oysaki

Zaman kendi döngüsünde ilerlerken sabit bir şekilde , bizim döngümüzdeki insanlar, mekanlar da değişerek eşlik ediyor bu döngüye . Hep gittiğimiz evler yabancılaşıyor . Uzaktan bakıyorsun sadece .

Yabancı nefesler eşlik ediyor artık o mekanlara .

Yetiniyorsun sadece

Alışmakla.

Bazen de bizi üzen olay ve kişilere rağmen buruk bir özlem oluşur küçük yüreğimizde .

İnsandık ya hani biz .

Kızardık , kırılırdık , üzülürdük ama yine de özlerdik işte .

Güzel olanı hatırlayıp özlerdik ama müdahale edemezdik . Kalırdık sadece .

Özlemekle .

Günün notu ;

Farkı var mıydı giden ve kalanın

Sen de mevcutken bu güzel olan sadakat dolu hasret .

Geçerken dakikalar bizden . Mahrum bırakmayalım  birbirimizi bizden .

Sevdiklerini sevdir . Sevdiklerine sevdir ve yine sevdiklerine hasret eyle yüreğimizi .

En başta Peygamber Efendimiz (s.a.v)

Sonra bize dair en güzel nefeslere ulaştır özlemimizi. 

Senin rızana uygun faydalı bir kul olarak .

En özlediklerimize selam olsun .