MESCİDİ AKSA’YA DAİR

Derin bir hasretin ortasında kalan eksiklik,

Yurdunda haykıran bir sahipsizlik,

Yüreğimizdeki kardeşlik yuvasının gün geçtikçe tükenişi.

Buram buram acı.

Buram buram şehadet.

Yitirilen olgular var. Belki de hiç oluşmayan olgular.

Vicdan.

Gündemimizde süregelen bir döngü var . Bu döngü her ne kadar belli bir millette olup maddi manevi tüm acıları onlar yaşasa da aslında Müslüman olarak hepimizin döngüsü.

Acı döngüsü.

Kudüs , Mescidi Aksa.

Her gün artan sayılarla yitirdiğimiz kardeşlerimiz , acı bir şekilde ve masum ruhlarıyla eksilirken dünyadan ,  bizim tavrımızın ne yönde olması gerekiyor ?

Bunun üstünde duralım biraz.

Her dinin kendine özgü kural ve kutsal mekanları vardır.

Nasıl ki Hristiyanlar için kilise , yahudiler için sinagog ( toplanma yeri , havra )  ve Ağlama duvarı önemliyse biz müslümanlar için de Kabe , Mescidi Aksa , Camilerimiz kutsal ve yeganedir aslında.

Ve nasıl ki bizim dinimiz anlayış üzere bir dinse tıpkı kafirun suresinde;

'Sizin dininiz size, benim dinim banadır ' ayetiyle de bildiğimiz gibi bu anlayışa dayalı bir hayat sürmemiz lazım , insanlık adına.

Ancak insanlığın durumu o kadar kötüye gidiyor ki . Değil bir dine saygı duymak insana dair tüm duygulardan mahrum bir şekilde binlerce insanı gözü kapalı bir şekilde öldürebiliyor .

Burda bakış açımız dinden ziyade insana dair olmalı .

Bir insan nasıl olurda böyle bir vahşete müsaade edebilir ya da engelleyemez . Ve diğer tarafta ;

Din , insan ve ihtirasları ikilisine eşlik eden  'güç' kelimesi katılıyor .

Çıkarlar ve güçler dini hassasiyetleri ve insani duyguları geri plana atıyor . Bu mağdur insanlar için acı veren bir durumken bunu göz ardı eden ve kendi varlığını bu dünyada yenilmez gören kişiler için acınası bir hâldir.

Biz mazlumlara değer veren , İslam davası için elinden geleni yapan , kayıp ve acılar gören HzMuhammed (s.a.v) ümmetiyiz.

Bir ümmet olarak biz de kardeşlerimiz ve Aksamız için elimizden gelen ne varsa yapmalı ve masum bir kalbin saf niyetiyle merhamet gösterip zalim ve habersizce bu dünyadan göçen kardeşlerimizin bedenen yanlarında olamasakta gönülden her vakit yüreğimizde hissedip dualarımızda yer vermeliyiz .

Asırlardır müslümanların yeganesi Mescidi Aksa için mücadele veren yiğitler , kahramanlar geçti Tarih sahnesinden .

Biz , 'Kudüs işgal altındayken ben nasıl gülebilirim ki ' diyen Selahaddin Eyyubinin torunlarıyız.

Hassasiyetlerimiz ne çok farklı .

Kendimizi , dünya odaklı hedef ve hayallerimizden uzaklaştırmamız daha sonra kendi niyetimize bakıp Allah için atan bir kalp ile islam odaklı  gayelerimiz olması için elimizden geleni yapmalıyız .

Ve bu hadisi hayatımızın merkezine almaya çaba göstermemiz lazım;

“Kim bir kötülük görürse, onu eliyle değiştirsin. Şayet eliyle değiştirmeye gücü yetmezse, diliyle değiştirsin. Diliyle değiştirmeye de gücü yetmezse, kalbiyle düzeltme cihetine gitsin ki bu imanın en zayıf derecesidir.” 

Günün Notu ;

"Bu dünyada her şey soyulabilir , çalınabilir, bir şey hariç ; İnsandan bir inanç ya da davaya , sağlam bağlılığa doğru yayılan sevgi "

Neydi Kudüs , Neydi Mescidi Aksa .

Kalbimizdeki direnişin en hassas yeganesiydi .

Yeganemizi senin rızanla sahiplenip , sana layık kullar olmayı nasip et bize Rabbim .

Varlığın , adaletin olmasa ne ehemmiyetimiz var .

Varlığını bilmek ; adaletini , merhametini , affını bilmek .

Ne büyük bir nimet. 

Son cümlemi kelamların en güzeliyle kapatmak istiyorum ;

'Şüphe yok ki zalimler kurtuluşa eremezler.'

En'âm 21.