BU DEVİRDE BİLMEK

Bu devirde bilmek , aslında ne kadar önem arz ediyor .

Her anlamda bilmek .

Kendini bilmek , yerini bilmek , doğruyu , yanlışı , adaleti bilmek .

Zulmün ne olduğunu , neleri arkasından getirdiğini bilmek .

Evet bilmek ama bilememek çoğu zaman. Kimi zaman da bilmezlikten gelip göz ardı etmek .

Yaşanan güncel olaylara bakınca insanların da iki yöne ayrıldığını gördük , şahit olduk .

Bilenler ile bilmeyenlerin bir olmadığını , hatta bazen bilmeyenlerin bile bilenlerden daha insan olduğunu yani aslında olması  gerekeni .

Günler geçtikçe yaşanan olaylarında biteceğini sanıp normal hayatımıza dönüyor , duyarsızlaşıyoruz .

Oysa günler geçtikçe bir şeyler daha da kötüleşiyor , ölümler daha da artıyor . İhtimal veremeyeceğimiz yerler bile bombalanıyor. 

Yani günler geçtikçe ve biz normalleştikçe insanlık daha da yitiriliyor . Yitirilen insanlığın gölgesinde pişmanlıklar, acılar kalıyor sadece .

Kalan eksilerle hayatımıza dönmek çok acınası .

Her şeyin çok önemli olduğu ama aslında belli bir dakikada tüm önem arz eden her şeyin bir anda önemsizleşitiğine şahit olduk, oluyoruz .

İnsanı hayatta tutan inanç ve davası olmalı.Tıpkı şu vakit inancı uğruna yeryüzünden ebedi aleme göçenler gibi. 

İnsanı, ruhuna veda etmesine müsaade vermeden dinç tutan bir duruşu , istikrarı olmalı .

İnançlı insan , dik durursa hakikat daha da güçlenir .

Unutup , sineye çekerse hakikat daha da gölgede kalır .

Bu yüzden doğru bildiğimiz gerçeği terk etmeyip ısrarla direnmemiz lazım. 

Şu vakit yahudilerin ısrarla bu soykırıma devam etmesinin en büyük sebebi kendi doğruları .doğrularına yükledikleri İNANÇLARI .

Yanlış bir doğrudur onlarınki hakikat önünde , hatta dünya gözünde .

Ancak onların doğru sandığı hakikatleri onları ayakta tutan güçleri.

Her gün masumca yitirilen insanlara biz inancımız ve insaniyetimiz doğrultusunda üzülürken onlar bunu normal karşılaşıyor. Ne acı bir şey ki bizim hissettiğimiz acıyla onların sevinci denk oluyor.

Bunları durduramamak ise yoruyor .

Çocukların öldürüldüğü bir dünyada yaşamak ne kadar yüreği yoran bir durum. Zalimlerin gün geçtikçe daha da zalimleştiği ve bu zulme liderlerin susarak eşlik ettiğine şahit olduğumuz bu dünya , gerçekten gün geçtikçe daha da elem verici bir hale dönüyor .

Günün notu ;

Hangi ân , hangi söz anlatabilir yaşanan bu acı dolu kaybı .

Haykırışların sessiz bir çığlığa dönüştüğü boşluk misali .

Duyuyor ama bağıramıyoruz . Görüyor ama dokunamıyoruz. 

İlahi adaletin , teselli eden ruhumuzu .

Yücelerin en yücesi ; varlığına olan inancımız , bizi tüm kötülüklere rağmen ayakta tutan . Umutla yeşerten.