AKIL VE KALP UZLAŞMASI

Kalbimiz ile aklımız arasında kaldık. Yarış halinde ilerliyor hayatımız. Kimi zaman kalbimiz, kimi zaman aklımız geride kalıyor. İlerlemek istiyoruz lakin geride bıraktığımız bir 'Ben' müsaade vermiyor bize. Kalıyoruz öylece.

Akıl ve kalp arasındaki denge ne olmalıydı? Bu dizeleri yazdıktan sonra her şeyin aşırısının zarar olduğu hakikatiyle bir hatırlatma yaptım varlığıma. Ve fazla olan her şeyin bizi yoracağının idrakiyle, itidalin olması gereken bir ışık açtım ruhuma. Şimdi eşlik etmenizi istiyorum bu ışığa; Tüm benliğinizle .

Akıl ; düşünme özgürlüğümüzü kısıtlamadan bize  sınırsız hak tanıyor. Tefekkür etmek için varlığımıza  sunulan güzel bir nimet .

Kalp; yürek demek. En güzel duyguları besleyen ve bazen en çirkin, kimi zaman korkunç hasletleri içinde barındıran ve görevini bitirdiği ân tüm varlığımızı sonlandıran çok büyük bir nimet.

Bu iki nimetin artıları hayatımızı anlamlı kılmalı. Anlamlı bir iz yerinde olursa verdiği lezzet hep taze kalır.

Sevginin , nefretin , öfkenin , bilgili olmanın, çok konuşmanın ve hatta çok düşünmenin bile ortası senin güzergâhını, doğru ışığın aydınlığına eriştirir.

Geride bıraktığın 'Ben', işte o vakit sana yetişir, tutunur ve yolunuz daha da açılır. Ayrı tuttuğun kalp ve akıl ise bir bütün olup dengeyi korur seni ifrattan uzaklaştırıp doğru bir itidal sunar.

Seçim yapmak zorunda kalmadığın bu durumda , herkes kârlı çıkar ve ne aklın ne de kalbin gönlü kalmaz sende :) bu da cümlenin mecaz anlamı olsun :)

Ben , sen , o , biz , siz ne çok değerliyiz. Bize emanet edilen akıl ve kalp ne çok mucizevi bir hamd.

Günün Notu;

Varlığımız bize ait değil. Varımız, yokumuz senin.

Emanet ettiğin her nimeti, ihtiyacımız olan  ilgileri doğru anlayıp kullanabilmeyi; güzel ahlakla bizi rızıklandırıp onunla  fayda sağlayabilmeyi nasip et Rabbim.

Yolundan ayırma, engelleri uzaklaştır.